പൊന്നുടയതേ

അജീഷ് ദാസന്‍ 

ആ കാലത്തങ്ങയുടെ കാര്‍യാത്ര അത്രയും-

വേഗത്തിലായിരുന്നെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് .

കാറിന്റെ സ്പീഡ് കുറഞ്ഞാല്‍ ,

പിന്‍സീറ്റിലിരിക്കുന്നയങ്ങ്-

ഡ്രൈവറുടെ പിടലിക്ക് കാലുമടക്കി 

തൊഴിക്കുമായിരുന്നെന്നും കേട്ടിട്ടുണ്ട് .

ഒരിക്കല്‍ ,

കക്കയത്ത് വെച്ചങ്ങയുടെ   

വണ്ടിക്കുമുന്നില്‍ ചാടിയചെക്കനെയൊരു-

പോറലുപോലുമേല്‍ക്കാതെ അത്ഭുതകരമായി

അങ്ങ് രക്ഷപെടുത്തി.

     പിന്നേയും അങ്ങ് 

     വേഗത്തില്‍ ,

     ഉയരത്തോടുയരത്തില്‍ 

ഇപ്പോള്‍ ?

അങ്ങയുടെ മൃതദേഹവും വഹിച്ചുകൊണ്ടുള്ള

ഈ യാത്ര തിരുവനന്തപുരത്തൂന്ന്‌ പുറപ്പെട്ടിട്ട്‌ 

പതിനെട്ടു മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

എത്തേണ്ടിടത്താണേലെത്തിയിട്ടുമില്ല-

വേഗം കൂട്ടണോ കൂട്ടണോയെന്ന്

എനിക്കും മനസ്സിലൊരാശങ്കയുണ്ടേ...

വെറുമൊരു K.S.R.T.C.ഡ്രൈവറായ എനിയ്ക്ക് 

എന്തുചെയ്യാനാവും ...    

എന്തുചെയ്യാനാവും ...  

        എനിക്ക് പേടിയുമുണ്ട് 

        അങ്ങ് ചാടിയെഴുന്നേല്‍ക്കുമെന്നും 

        വിടെടാ വേഗം വണ്ടിയെന്ന്
        എന്‍റെ പിടലിക്ക് തൊഴിക്കുമെന്നും.

        അതാണ്‌ ഞാനിടക്കിടയ്ക്ക്

        അങ്ങയെതന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നത്

        എന്‍റെ പൊന്നുടയതേ.....